Ik wil vandaag beginnen met vertellen maandagmiddag Roywinn is geweest. Roywinn. Je bent ons laatste kadootje. Nog een verrassing. Hierna wilde papa er geen meer. Net zo vrolijk als jij mijn buik in sprong, sprong jij er ook weer uit. Je bent altijd vrolijk, altijd. Dat maakt jou zo bijzonder en je prachtige blauwe ogen. Soms willen mensen tegen je zeggen dat je iets niet kan. Niet luisteren schat. Ik heb het allemaal allang gezien. Jij kan alles wat je wilt. Alles.
Ook wil ik vertellen dat gisteravond Jaïz en Djamon zijn geweest. Ze hebben verschillende keren boodschappen gedaan, eten gehaald en vooral veel gewacht. Gewacht tot alle gesprekken klaar waren met de dokter. Mijn vader en Sjon. Deze mannen gingen allemaal weg. Zij bleven. Jaïz met zijn grappige snoet die mij zo verschrikkelijk aan het lachen maakt. Je ziet het nu niet schat maar het is er nog wel. Ik voel het nog wel. Ik voel ook nog steeds mijn liefde voor jou. Ik wilde jou zo graag. Kyamee kroop lekker tegen haar papa aan. Ik wilde graag een
kindje voor mijzelf. En toen kwam jij. Weet dat jij slim bent. Wat anderen ook zeggen. Jij kan echt veel. Veel meer dan jijzelf denkt. Ga maar kijken lieverd. De wereld ligt voor je open.
Djamon jij was er ook. Jij bent mijn liefste dierbaarste belangrijkste vriend. Jij weet hoe ik mij voel. Je vindt mij geweldig en ik jou ook. Niets wat ik doe schrikt jou af. Je blijft naast mij zitten en zeggen dat het goed komt. Dat is meer dan geweldig in deze situatie. Djamon wij kregen jou als kadootje. Je zus en broer wachtten wij op. Jij werd ons
gegeven. Wat was ik blij met jou. Ik heb 8 maanden lang mijn buik geaaid. Gezegd luister maar naar mij schat. Ik ben blij met je echt. Kom maar in mijn armen. Ik zal er voor je zijn. Je kwam ook toen wij samen waren. Er was niemand bij. Hup. Binnen 15 minuten lag je in mijn armen. Je bent een heel kostbare schat. Je bent slim. Je gaat ver komen lieverd. Heel ver. Ik houd van jou. Vergeet dat nooit.
We hebben samen leuke foto’s gemaakt en een heel gezellig uurtje gehad.
Vanavond was Kyamee er. Ons
eerste prachtige kindje. Wat was ik verbaasd dat jij kwam. Ik verwachtte een blond jongetje. En ik kreeg een prachtig mooi donker langharig meisje. Ze lief en teer. Zo zacht. Zo mooi. Je bent een mooie slimme vrouw geworden. Ik ben super trots op wie je bent. Ik heb alleen maar gekeken. Blijf zoals je bent. Je kracht is dat je eerst rustig nadenkt voordat je wat doet. Dat maakt dat je zo ver gekomen bent en nog heel ver gaat komen. Ik hou van je schat.
Vandaag heb je mijn wenkbrauwen netjes gemaakt en nog veel meer. Je
bent geweldig.
Vanmorgen werd ik om 9.10 wakker van een washandje dat mijn gezicht schoonmaakte. Het voelde heel zacht. Wat een grappige manier om wakker te worden. Ifna maakt mij lippen en mond steeds weer nat. Net zo lang tot alles weer iets kan bewegen en ik kan praten.
Ze heeft mij helemaal gewassen en aangekleed. De medicijnen gegeven en daarna ontbijten.
Mijn moeder rommelde er lekker omheen.
Om 10.10 ging Ifna naar de kerk. Ze
gaat 3x per week. Zondag, woensdag en nog een dag. De Pinkstergemeente in Amsterdam. Ik begreep van haar dat het een hele hechte innige gemeente is. Ifna heeft zelf zonen. Die zijn 26 en 20 jaar. Ze vertelde ons dat zij nu heel gelukkig getrouwd is met een verschrikkelijke lieve man. Helaas is deze man ook beschadigd door mensen. Zijn eerste vrouw en hij hebben samen 5 kinderen gekregen. Toen hun moeder wegging waren de kindjes tussen de 6 en 0 jaar. De papa heeft toen zijn schouders er onder gezet. Hij is voor die vijf kinderen gaan
zorgen. Wat een kanjer he. Nu zijn deze kanjers samen gevoegd tot één. Als ik dit opschrijf geniet ik van God en zijn liefde. Weer een prachtig verhaal waarin mensen diep in de put zitten en er met Gods hulp weer uit worden gehaald en in ere worden herstelt.
Toen Ifna wegging waren we even samen. Dat was gezellig. Gewoon even mail beantwoorden. Goedemorgen zeggen en de krant lezen. Het laatste deed meer mijn moeder.
Om 13 uur kwam Ria. Zij is van
Ravelijn. Dat zijn vrijwilligers die meehelpen zieke mensen thuis te verzorgen. Zodat mama een beetje ontlast wordt.
Ria is aardig. Ze leest voor. Helpt mee. Denkt mee. Knipt nagels. Eigenlijk doet zij alles wat je nodig hebt. Ravelijn. Onthoudt het maar. Je kan je er natuurlijk ook aanmelden als je zelf mee wilt helpen. Ze zitten ook in Amersfoort.
Om 17.00 uur kwam Kyamee.
Het eerste onrust moment ontstond
vandaag toen Ria mij een hand gaf en ging. Kyamee was er nog niet. Mama zag ik niet. Ria liep door de kamer en zag dat mama lag te slapen. Ze kwam terug en vertelde dit. Ze wilde weg want haar tijd was op. Ik greep haar hand en vroeg of ze wilde blijven. Om 17 uur zou Kyamee er zijn. Ze twijfelde. Ging zitten. Pakte haar horloge en zag dat mama’s klok voor liep. Ze had nog 10 minuten en wilde wel wachten. Zo was voor mij het eerste angstige moment ontstaan.
Kyamee kwam binnen toen het
aardig ging. Maar al snel had ik haar hand nodig. Ik heb mama ook om hulp gevraagd. Ik wil die angstige ogen niet aan Kyamee laten zien. Wat opvalt is dat zodra de zon te voorschijn komt en op de ramen gaat schijnen er meer onrust komt. Dan begint het hoesten, puffen en de onrust weer. Ik voel de linkerkant van mijn hoofd gloeien. Van binnen en van buiten. Ik moet mijn ademhaling aansturen anders gaat deze op hol. Mijn hoofd gaat regelmatig op hol. Het is zo heet. Zo verschrikkelijk heet. De airco’s krijgen het niet koeler dan 25 graden
Daar voor draaien ze de hele dag en het is maar 26 graden buiten. Wat is er aan de hand.
De koude washandjes op mijn benen. Er zijn korte pauzes maar het is voor jullie en ook voor mij vooral keihard werken om die uren door te komen.
Het duurde tot 21.30. De zon zakt nu langzaam weg. Mijn hoofd en kussen zijn gloeiend heet. Nu rustiger worden. Tanden poetsen. Iets schrijven en dan krijg ik iets te slapen voor de nacht. Ook dat is eng hoor. Je valt gelukkig niet zo bof achterover. Mijn hand wordt
vastgehouden en er wordt gestreeld en ik wordt voorgelezen uit het boekje Gods hart voor jou! Van David Sõrensen.
Ik heb ook met Jim Hockaday gebeld een paar dagen geleden. Hij zei stop met denken en piekeren Marion. Laat het los. Geef het aan God. In alle drukte rondom mijn lijf was ik God helemaal kwijt. Dat gaf veel angst en onrust.
Jim zei : Lees het in 1 corintiers 5:17nieuwe schepping: het oude is voorbij gegaan, zie, het nieuwe is gekomen. Dus heb je Jezus in je
hart dan ben je helemaal nieuw. Van boven tot beneden. Ook al zien je ogen het nog niet. Het is zo. Ik vond het fijn dat te horen. Het gaf mij heel veel rust. Dat waar ik naar opzoek was. Onder andere daar door heb ik meer rust. Ik wordt ook geholpen. Met medicatie. Ik ga nu verplicht iedere nacht slapen. Spannend maar ook heerlijk. Ik moet gewoon uitrusten. Ik ben al meer dan een jaar zo moe. En hoe leg je dat uit? Dat weet ik niet zo goed. Ik probeer het. Ik heb ook gemerkt het afgelopen jaar heb ik best wel vertelt wat er aan de hand was en
wat ik wilde. Misschien was ik te onduidelijk of verstonden we elkaar niet goed. Het maakt ook niet meer uit. De behandeling en het resultaat hoe of wat. Ik laat het zo. Het gaat goed. Andere dingen kunnen niet meer met dit lichaam. Gelukkig lukken lezen en schrijven nog wel. Dus ik blijf nog een poosje. Hihi. Geniet ik lekker van de prachtige dag. Hij lijkt vandaag minder warm. Ik denk ook dat ik nog steeds hier ben omdat ik aan het leren ben maar zeker weet ik het niet.
Weet je dat je dood gaat? Ik voel of weet nog niets. Ik weet alleen dat dit
een raar lijf is waar ik in zit.
Dikke kus.