Wat gaat de tijd snel. Alweer een volgende dag pret in de zon. De echte zon buiten laat het een beetje afweten. Gelukkig heb ik een extra zon hangen.
Het is een volle dag. Om 11.20 was het meisje van de hamam geweest, had ik gegeten en een gesprek met de psychiater gehad. Wat energie betreft was dat randje. Ik moest weer hoesten en snel ademen. Tijd voor pauze. Echt nu even niets.
Om half 1 was de longarts er. Tijd
voor het gesprek. In de 3e zin was het al duidelijk dat iedereen deze week positief is geworden. Dat betekent dat het team het de moeite waard vindt om verder onderzoek te gaan doen. Deze onderzoeken zijn nodig om te kijken of mijn lichaam gezond is. Want alleen een gezond lichaam komt in aanmerking voor een transplantatie.
Goed nieuws dus.
Er gaat veel gebeuren. Gesprekken met maatschappelijk werk, de internist, cardioloog, thorax chirurg en verpleegkundige en anderen van
dit team. Ik ben even vergeten wie allemaal.
Onderzoek van de nierfuncties, het bloed, het gebit en het hart. Dat wordt urine sparen, bloedonderzoek, röntgenfoto’s van de kaak, echo van de buik, echo van het hart en een hart cathetrisatie.
Dit alles duurt zeker 10 dagen. Dus over 2 weken meer hierover.
Ik voel me vooral bang. Ik kan dit niet alleen. Ik hou mijn bijbel vast en praat met God. Vertel Hem hoe ik me voel.
Als je een probleem kunt veranderen dan hoef je je geen zorgen te maken. Als je een probleem niet kunt veranderen dan heeft zorgen maken geen zin!