“Pret in de zon” dag 1.

Beloofd is beloofd denken de artsen hier. Ze hadden beloofd dat ze aan de slag zouden gaan en dat deden ze ook.
Gisteren kwam de fysiotherapie, de psycholoog, de diëtiste, de scan en een bloedonderzoek.
Ik zei al eerder dat ik maar 1 ding naast ademen kan. Alle energie ging dus naar bovenstaande. Geen tijd om te wappen, emailen, eten of om ook maar iets te doen. Bovendien was ik zo op dat ik 3 uur nodig had
om mijn ademhaling weer normaal te krijgen. Ik bleef maar hoesten, slijm opgeven, bloedneuzen hebben, veel moeite met ademen en heel erg gespannen. Gelukkig was er hulp. Hulp die rustig is, mijn hand vasthoudt, bij mij blijft, met mij mee ademt en mij er iedere keer weer doorheen sleept.

Ik ga echt niet iedere keer vertellen hoe slecht het gaat hoor. Wees maar niet bang. Ik vertel het 1x. Dan weten jullie een piep klein beetje hoe het hier in dit kamertje is en waar ik zo mijn dag mee vul. En dan weten
jullie ook een beetje hoe geweldig de hulp is die ik krijg. Zo wordt ik namelijk uren lang geholpen en verwend. Ik zal niet alle namen noemen in het kader van de privacy. Maar wel even dit: Lieverd, als je dit leest weet je wel dat dit voor jou is. Ik houd verschrikkelijk enorm ontzettend veel van je. Het is zo fijn dat je er bent. Ik kan niet zonder je. Ik vind het heerlijk als je er bent en mijn hand vasthoudt. Ik wordt blij als je een grapje maakt of iets “normaals” vertelt. Ik heb het nodig dat je met me meedenkt hoe we deze dagen zo goed mogelijk door
komen en dat je dit voor mij aan het witte jassen leger uitlegt. Blijf bij me. Jij geeft mij kracht om door te gaan. ♡♡♡♡♡

Wat ook handig is om te weten dat geen bericht betekent dat ik druk ben. Het is even niet anders.
Ik heb gekozen. 2 dingen mochten het maar zijn. Ik heb gekozen voor ademhaling en ik.
En ik heeft nu rust nodig. Stilte. Kalmte. Even niets. Ik moet hier een ritme krijgen dat past bij de jas die ik nu aan heb. Met de mensen hier gaan we wat stopwerk verrichten.
Het wordt geen waterdicht geheel maar de bedoeling is wat tijd te krijgen.
Gaat het beter zeg ik het. Dan gaan we weer gezellig verder met kletsen via de telefoon, post, wapp en email. Oké!
Ik weet dat het lastig is want ik klets heel graag en dat is direct ook het probleem. Ik kan niet stoppen. Dus even geen energie in kletsen nu.

Vandaag weer een drukke dag. Ik weet dat in ieder geval de zaalarts, de fysiotherapie, de diëtiste en de gynaecoloog komen. Er staan geen
grote onderzoeken gepland maar inmiddels weet ik dat dat niets zegt. De stouterds.
Kan ik alles wat we gisteren bedacht hebben in praktijk brengen.
Inmiddels weet ik dat er vandaag bloedsuikers geprikt vandaag. Dus ik doe een dagje met u mee (schoon) pa. De eerste was 5. En die van u?
Het is weer een heel verhaal aan het worden. Hihi. Toch nog stiekem kletsen alleen zonder geluid te maken en steeds een stukje als het goed gaat met me. Dat is het geheim. En het gaat goed. Conclusie:
Er is pret in de zon.
♥ Marion.

Comments are closed.