7 september 2013
Vandaag is Roywinn jarig. Hij is 12 jaar geworden. 12 en naar groep 8. Hij geniet van zijn leven.
Hij begon met het groots winnen van de eerste voetbalwedstrijd. Zo is het fijn om het voetbalseizoen te beginnen. Het feest wordt Nijkerkerveen gevierd. Hij is heerlijk verwend. Alle vrienden, opa en oma, buren zijn geweest
Om half 5 kwamen papa en Edith kort bij mij langs. Voor mijn dikke zoen.
Daarna kwam iedereen naar ons en hebben we gezellig samen patatjes gegeten. Mama en ik hadden een stoer skateboard voor hem als cadeau. Hij was er wel blij mee.
Ik heb goed geslapen vannacht. Lekker diep. Gisteren begon ik om 23.30 met de slaapmedicatie. Het leek een beetje laat voor de eerste keer. Straks ben ik niet optijd klaar voor Roywinn’s verjaarddag. Normaal ga ik niet zo laat naar bed. Daarna zou ik het om de om de 2,5 uur krijgen. Het is spannend om met een slaapmiddel te gaan slapen. Wordt je wel weer wakker? Is de volgende dag wel weer alles hetzelfde?
Het is goed gegaan. Het is een rustige dag geworden. Alles zonder haasten gedaan. Ik bleef wel de hele morgen suffiig. Mijn ogen vielen steeds in slaap. Ik vraag mij wel af hoe dit nu zo kan zijn. Dat suffige vindt ik ook niet zo prettig. Het maakt het hebben van een gesprek erg moeilijk. Het lijkt of ik steeds in eens andere taal praat. Dat maakt het moeilijk naar mij luisteren, mij begrijpen. Uitleggen is ook erg moeilijk. Ik bedoel hiermee vertellen hoe ik mij voel of wat ik voel. Maar na de middagslaap was ik er weer helemaal en hebben we een prima verjaardag gehad.
Het is duidelijk dat onze kleine man een man in de dop is. Een mooie man in de dop. Hij is prachtig.