Dat is leuk he. De 2e dag 49 jaar. Vroeger dacht ik dat je bij 50 nog lang niet op de helft bent. Dat moet je makkelijk kunnen halen. Nu eet ik vitamine pillen. Voor extra energie laat ik nu zelfs pillen voor boven de 50 halen. ik heb het nodig Heer. Alles wat ik kan doen om U te helpen om 130 te worden doe ik. Zegt u het mij alstublieft. Ik wil graag helpen. Het kan geen kwaad en ik zou graag blakend van gezondheid zijn dus aan de slag.
Vanmorgen tot 9 uur uitgeslapen. Dat was nog een heerlijk verjaardagskado. Ik heb geen gebak meer genomen. Gerda had er gisteren ook een genomen en er waren er 2 voor de glutenvrije en melkvrije eteres. Perfect dus. Allebei 1 taartje.
Daarna hebben we lekker gepoedeld en een blauwe jurk aangedaan. Die staat altijd leuk. Ik zag er weer top uit. Lekker knal blauw jurkje is dat toch.
Tussen de middag stuurde mij broer een sms naar omze ouders;
” Beste pa en ma, dank jullie voor de zorg voor Marion. In de afgelopen periode heb ik verder nagedacht en besloten dat ik de komende periode geen behoefte heb aan contact met jullie. Uitleg heeft geen zin, jullie maken er toch je eigen verhaal van of zwijgen alsof ik niks gezegd heb. Zorg goed voor elkaar en tot ziens!”
Ik wist niet goed wat te doen, ben geschrokken. Heb gehuild. Was boos. Moest iets terug zeggen van mijzelf. Dit werd het:
” Wat een onbeleefde kinderachtige manier om een relatie te beëindigen. In een zandbak gaat het er nog eerlijker en direct er.
Ariën wat doe je nu. Ouders zijn nooit perfect maar wel altijd jou respect waard. Wat er ook gebeurt is.
Tot slot nog een vraag? Kan ik hier ook uit opmaken dat je mij nooit meer zult zien omdat ik bij mama woon?”
Mijn moeder huilt. Al bijna de hele middag. Normaal gaat ze na zo’n
niet goed begrijpbare reactie of actie wandelen en knuffelen met haar hondjes. Dat lukt nu niet. Ik ben er en zij slaapt of huilt, op de grond. Ik heb ook even geslapen maar kan niet meer dan haar rust geven. Ik heb dorst. Moet plassen. Het doet mij zo’n pijn mijn moeder zo verdrietig te zien. Ze is mijn moeder. Ik speelde in haar buik. Ze was blij met mij en verdrietig als ik pijn had. Dan is zij als een leeuw. Wat doen we nu?