Een rustige dag

Lekker om 8 uur opgestaan. gewassen en de pillen ronde. 9.15 zat ik al op de sroel. Dat zitten is leuk en ik voel mij er steeds vrijer door. Het opstaan erna valt helaas nog tegen. Ik heb pudding benen. Mam en ik denken dat we andersom moeten gaan beginnen. Eerst de beenspieren trainen en sterker maken. Eerst stevig op de benen staan anders valt alles zo enorm tegen. We hebben samen nog meer plannen voor de toekomst tenslotte.
Mijn moeder droomt van een transplantatie ik droom van genezing. Voor beide hebbben we vooruitgang en kracht nodig dus trainen maar.
Vandaag was papa er dus hij was het eerst aan de beurt. De krach te in de benen is nu flink verminderd. Oefenen is inderdaad erg belangrijk.
Nog meer van belang zijn het noemen van de geslaagde dingen. het duurde even voor papa iemand bij de IZA te pakken had maar we hebben nu een adres van de ambulante tandartsen organisatie. We kunnen tussen 9.00 en 12.00 even bellen om een tandarts te vinden. Goed nieuws. Fijn ook dat hij gebeld heeft want hij heeft meer dan 2 uur aan de telefoon gezeten voordat hij iemand aan de lijn had die hem kon helpen.
Ariën belde vandaag ook. Hij wilde graag vrijdag komen helpen na zijn werk als zij auto bij de garage was. Ik mocht kiezen wat we gingen eten dus heb ik lekker voor sushi gekozen. Het is wat he. Iedere keer weer uit eten. Ik voel mij net een prinses. Sjon heeft morgen dus lekker vrij.

’s Avonds kwam Lia op bezoek. Ze
was lief en het ging goed. We hebben niet eens zo veel over haar carrière gepraat. Ze valt wel echt uit de moderne vlotte speedboot. Ik ken dat gevoel. De vraag naar de ouderwetse geduldige geitenwollensok verloskunde neemt af. Ik vond het al moeilijk toen ik stopte eind 2006. Ik bedoel het type verloskunde dat gevraagd en aangeboden werd. Ik had het gevoel er niet meer tussen te passen. Met name de vraag vond ik moeilijker worden. Door naar het ziekenhuis te gaan kon ik de zorg vraag weer beantwoorden. Ze pasten weer bij
elkaar.
Lia zegt dat het er nog wel is en zij heel erg geniet van die verloskunde. Ze wil gaan waarnemen in kleine solo praktijken. Ik hoop dat haar droom uit komt. Iedereen heeft recht op geluk in zijn leven.
Ik snap het ook wel. Dat was ook mijn lievelingsperiode. Papa zegt dat je het bij de huisartsen ook ziet. De liefde voor het vak en de mensen lijkt te worden vervangen voor de liefde voor het geld en de vrije tijd.

Comments are closed.