Maandag. Mijn broer is jarig. Grappig zo dicht bij elkaar. Een spannende vriendschap met veel overeenkomsten maar ook veel uiteen en uit vuchten. Willen praten en elkaar niet begrijpen. Sjon is denk ik de meest wijze. Als het niet lukt om het te begrijpen, dan zegt hij laat het dan. Je hoeft niet alles in je leven te begrijpen. Laat het maar zo en het geeft heel veel plaats voor wel leuke dingen die het genieten meer dan waard zijn. Slim van Sjon he.
Daarom houd ik zoveel van je je schat. Zo verschrikkelijk veel.
Na het ochtendritueel kwam Gerda en had mama nog een vriendin. Gelukkig een vriendin om alles aan te vertellen. Zij heeft het nodig. Iemand om haar hart tegen te luchten en om bij te huilen. Ik had het graag gedaan voor haar. De laatste weken ben ik haar meer en meer gaan leren kennen. Ik ben meer en meer van haar gaan leren. Ze is erg lief. Zo verschrikkelijk lief en zorgzaam. En we hebben steeds meer last van kleine onbenulligheden
die mensen doen en het noemen niet eens waard zijn. Worden we steeds meer op onszelf gericht en gaat het steeds minder om hulp aan elkaar.
Dat hebben we omgedraaid. Het is tijd voor liefde en geduld voor elkaar. Dat gaan we doen.
Genieten, liefde en geduld.