Het is vandaag 22 september 2013. Het is een mooie zonnige dag. Lekker rustig aan gedaan en dat is fijn. Ik wordt al handiger met de iPad. Ik heb een stukje tv gekeken. En een nieuw spelletje geoefend.
Djamon heeft tijd gegeven aan mij om uit te leggen oven de werking van de iPad. Dat vind ik knap. Ik heb helaas weinig met hem gepraat. Jammer dat ik zo weinig tegen hem gezegd heb.
Op school gaat het goed. Hij heeft nog nooit zo veel huiswerk gehad als dit jaar. We hebben samen polsstokspringen zitten kijken. Ik vind hem geweldig. Ik ben trots op hem. Hij blijft geduldig met me. En dan bedoel ik niet alleen de computer. Vroeger praatte ik ook nogal snel. Ik deed mijn dingen snel en druk. Niet altijd makkelijk voor de mensen om mij heen. Wat wel makkelijk is, is dat je meerdere dingen tegelijk kan. Dat kunnen anderen weer niet. Zo heeft ieder voordeel zijn nadeel. Waar heb ik het over. Ik merk dat het zijn met Djamon mij rustiger maakt en dat vin ik fijn. Gewoon naast hem zitten en bij hem zijn maakt mij rustig en blij. En dat vind ik echt fijn.
We zien ook nog een tip op tv. Een brandende auto. En naast de auto lagen 2 staafjes die verdacht veel lijken op dynamiet . Dat hebben wij toch niet zo veel, dynamiet, in Nederland. Gelukkig bleek het ook geen dynamiet te zijn.
Cobie kwam vanmiddag gezellig langs. We hebben weinig gepraat, maar ik geniet heel er van haar aanwezigheid. Ik houd van je, heel heel